C’est La Vie-Huis in Naarden bestaat vijf jaar; ‘meer dan 500 gasten opgevangen’

Het C’est La Vie-Huis, het hospice aan de Rijksweg 2-4 in Naarden, bestaat op 3 maart 2022 alweer vijf jaar. “We hebben meer dan vijfhonderd gasten opgevangen”, vertelt bedenker, initiatiefnemer en bestuurder Marina Bol uit Bussum. Zij ontvouwde in 2016 samen met Margot de Bekker de plannen voor een tweede hospice in ‘t Gooi dat tot dan alleen Hospice Kajan in Hilversum kende. “Het was in de Verlosserkerk (Bussum, red.) dat wij onze plannen presenteerden en sindsdien is het aan het rollen gegaan. Dankzij een echtpaar in Naarden dat het plan wilde financieren, konden we al snel van start. We hadden een beeld van hoe het huis zou moeten zijn: met heel veel liefde, comfort, zorg en aandacht in een huiselijke omgeving. De naam C’est La Vie hadden we eigenlijk al vanaf het begin; die was ons bijgebleven na het zien van de gelijknamige Franse film die ook over een hospice ging.”

‘Het is gebeurd dat een kleinkind voor het raam even naar oma kwam zwaaien’

In hun zoektocht naar een pand werd overal gekeken, ook in een bosrijke omgeving. Toch werd gekozen voor een plek midden in een normale leefomgeving, zodat vrijwilligers en bezoekers makkelijk op de fiets kunnen komen. “Het is gebeurd dat een kleinkind voor het raam even naar oma kwam zwaaien”, gaat de 57-jarige Marina Bol verder. De villa, die verbouwd werd en nu over acht gastenkamers en een ruime woonkeuken beschikt, werd de eerste jaren gehuurd, maar kon uiteindelijk aangekocht worden. Met behulp van sponsors en fondsen kon het huis destijds worden ingericht.

Het huis werd op vrijdag 3 maart 2017 geopend door wethouder Marleen Sanderse en de volgende dag – tijdens het open huis – kwamen bijna duizend mensen een kijkje nemen. “Op maandag 6 maart gingen we open en mochten we direct de eerste gast ontvangen. Daarna druppelde het door.” Inmiddels heeft het team van het C’est La Vie-Huis bijna vijfhonderd mensen tijdens hun laatste levensfase mogen begeleiden. Het werk voor het verpleegkundig team, de vrijwilligers, de coördinatoren en het bestuur is sindsdien 24/7 – ook tijdens de coronapandemie – doorgegaan. Natuurlijk waren er genoeg hobbels te nemen, maar uiteindelijk loopt het C’est La Vie-Huis als een geoliede machine. De bijna honderd vrijwilligers (”onze poule is vrij goed op sterkte”), het verpleegkundig team, de twee vaste huisartsen, de coördinatoren en het bestuur weten elkaar haarfijn en snel te vinden. “Die honderd vrijwilligers werken niet allemaal in het huis zelf, maar hebben ook zitting in de raad van toezicht of vriendenstichting”, vertelt Bol. “Ook hebben we communicatiemensen die op afstand meedenken en -werken.”

‘We hebben wensen vervuld, ruzies beslecht, familiediners georganiseerd in onze mooie serre én zelfs twee huwelijken gesloten’

Niet alleen de vrijwilligers – allen opgeleid – vinden het fijn om voor het hospice te werken, ook de gasten zijn uiterst tevreden. “Van de vrijwilligers horen we vaak dat ze met zo’n goed gevoel naar huis gaan en dat ze het zo fijn vinden om van betekenis te kunnen zijn. Dat ze mogen zorgen, koken en een goed gesprek mogen voeren. Van onze gasten horen we regelmatig terug dat het voelt als thuis en dat ze ons huis als een warm bad ervaren.” Ook ‘ik ben hier op m’n gemak’ en ‘voel me prettig en veilig’. “En het geboden comfort wordt enorm gewaardeerd.” Hoewel het een huis is waar mensen het laatste stukje van hun leven doorbrengen (”een gemiddeld verblijf ligt rond de twee weken. Soms uitschieters van drie maanden, maar soms overlijden de gasten ook binnen een dag”) is er altijd leven in de brouwerij. Bol: “We hebben wensen vervuld (nog één keer naar de Dappermarkt of een bordje bruine bonen), ruzies beslecht, familiediners georganiseerd in onze mooie serre – de kookvrijwilligers draaien nergens hun hand voor om – én zelfs twee huwelijken gesloten.” Wie in het C’est La Vie-Huis tijd wil doorbrengen heeft van de huisarts een verklaring nodig waarin staat dat de maximale levensverwachting drie maanden is. Als een gast wordt ingeschreven, betekent het vaak dat er bij de familie en mantelzorgers een last van de schouders valt. “Het geeft een stukje ontspanning, ook al is er verdriet. Zij kunnen stoppen met regelen, zorgen en naar de apotheek gaan om materialen te halen. De constante zorg valt dan weg.” Dat heeft ook tv-presentatrice Caroline Tensen als heel prettig ervaren toen haar vader in het hospice in Naarden te gast was. Bovendien heeft ze zo veel waardering voor alle helpende handen dat ze inmiddels haar naam aan het huis heeft verbonden. Belangeloos steunt ze het hospice en maakt ze het huis mede zichtbaar. Bol vindt dat heel bijzonder. Ook de regio Gooi en Vechtstreek heeft het C’est La Vie-Huis inmiddels omarmd. “Aanvankelijk werd geroepen: is er wel een hospice nodig? Ja dus, wij zijn altijd goed gevuld geweest”, gaat Bol verder, die inmiddels René Kool als medebestuurder aan haar zijde heeft staan.

‘Nu zijn we ook toe aan een nieuwe koffiemachine. Deze is na 16.000 kopjes koffie per jaar kapot gegaan’

De eerste twee jaar waren zwaar, omdat het C’est La Vie-Huis volledig afhankelijk was van sponsors en giften (”we hebben destijds dan ook een professionele fondsenwerver in de arm genomen”). De laatste jaren krijgt het C’est La Vie-Huis overheidssubsidie. Daar kunnen de kosten en het onderhoud van het pand mee gedekt worden, maar niet alle extra’s. “Daarom zijn we zo blij met de geschonken eettafel, het bloemenabonnement, het geld waarmee we televisies hebben kunnen aanschaffen en het nieuwe servies. Nu zijn we ook toe aan een nieuwe koffiemachine. Die is na 16.000 kopjes koffie per jaar kapot gegaan. Ja, we zijn van het verwennen, ook van de naasten. Een bakkie troost is er – net als een kop soep (dagelijks vers!) – voor iedereen.” En wie wil, kan altijd een nachtje blijven slapen. Een grote wens voor nu is om alle kamers op te frissen. Een nieuw verfje, een ander meubeltje en in sommige kamers werken de gordijnen niet goed (”die willen we graag vervangen”). Helpen kan via deze link. De bestuurders van het C’est La Vie-Huis zijn ongelooflijk trots op iedereen die zich zo ingezet heeft voor het hospice. Dat wordt op donderdag 3 maart gevierd met een gebakje en op 15 mei met een feestelijke bijeenkomst in Spant! in Bussum. Bron: BussumsNieuws